مركز باروری و ناباروری

مركز باروری و ناباروری اصفهان در 1372 جهت درمان نازايي اعمال زنان تاسيس شد و جزء اولين مراكز باروري وناباروري در ايران مي باشد .در اين مركز روشهاي نوين نازايي از قبيل : تزريق اسپرم به داخل رحم (IUI) وانتخاب جنسيت Sex selection و لقاح آزمايشگاهي و انتقال جنين به داخل رحم (IVF) تزريق مستقيم اسپرم به داخل تخمك و انتقال به داخل رحم(ICSI) انتقال جنين به داخل لوله فالوپ (ZIFT) انجام مي شود كه اين اعمال روشهاي روتين نازايي مي باشد
خدمات این مرکز عبارتند از :
روش نوین جداسازی اسپرم
این روش برای بیمارانی با شرایط زیر مناسب است :
1. بیمارانی که پارامترهای اسپرمی نامناسب دارند.
2. دو دوره میکرواینجکشن ناموفق داشته اند.
3. ژنوم اسپرم صدمه دیده است (تانل بالا).
روش¬های آماده سازی اسپرم قبل از تزریق اسپرم به داخل تخمک،در موفقیت روش هایدرمان، مخصوصا روش میکرو(Intra-cytoplasmic sperm injectionICSI:)نقش بسیار مهمی دارد. در تکنیک معمول میکرو،انتخاب اسپرم معمولا بر اساس دو شاخص تحرک و شکل اسپرم میباشد، اما مطالعات نشان داده اند که با این دو شاخص به تنهایی نمیتوان بهترین اسپرم را انتخاب نمود. بنابراین،مطالعات اخیر بر روی روش های جداسازی نوین که بر اساس ویژگی های مولکولی و عملکردی اسپرم است، تمرکز کرده اند، تا بهترین اسپرم ها نه تنها از نظر شکل ظاهری و تحرک بلکه از نظر عملکرد و سلامت انتخاب نمایند. یکی از این روش های جداسازی، روش انتخاب اسپرم در میدان مغناطیسی می باشد(MACS:Magnetic-activated cell sorting system)کهبه منظور جداسازی اسپرم های سالمبه کار می رود. اسپرم ناسالم در سطح خود نشانگرهایی را دارد و تحقیقات نشان داده اند که ماده آنکسین متصل به مولکول آهن قابلیت چسبیدن به این نشانگر را دارد. لذا در این روش اسپرم ها با آنکسین مخلوط شده و سپس در یک میدان مغناطیسی قرار می گیرد. بنابراین اسپرم های ناسالم در میدان مغناطیسی بعلت چسبیدن به آنکسین متصل به آهن باقی می مانند. در صورتی که اسپرم های سالم و مناسب از آن عبور می کنند. بنابراین با این جداسازی می توان علاوه بر انتخاب اسپرم بر اساس حرکت و شکل آن اسپرم های سالم را جداسازی نمود.

تلقیح اسپرم به درون رحم (IUI)

IUI یکی از ساده ترین و ارزانترین روش های درمان ناباوری است که طی آن اسپرم به طور مصنوعی با یک لوله باریک مخصوص به درون رحم تزریق میشود. با این روش شانس رسیدن اسپرم ها به تخمک و متعاقب آن شانس باروری و حاملگی افزایش می یابد.

◄ IUI در چه مواردی مفید میباشد؟

1 .در مواردی که تست PCT (تست بعد از زناشویی) غیر طبیعی باشد.
2 .در مواردی که تعداد، تحرک و شکل اسپرم ها مناسب نیست.
در صورتیکه موارد بند 2 بیش از حد غیر طبیعی باشد، انجام ICSI پیشنهاد می گردد.
3 .در مواردی که علت نازایی، وجود آنتی بادی های ضد اسپرم در مایع منی است. در این صورت
با روش IUI ، اسپرم های سالم و آسیب ندیده، جداسازی شده و درون رحم تزریق میشود.
4 .در مردانی که مشکل انزال دارند.
5 .برای زوجینی که در روابط زناشویی دچار مشکل هستند و اسپرم به داخل واژن وارد نمی شود.
6 .در موارد آندومتریوز خفیف

◄ آماده سازی قبل از IUI

• IUI را می توان با یا بدون استفاده از داروهای تحریک تخمک گذاری انجام داد. اماچون استفاده از داروهای محرک تخمک گذاری باعث افزایش تعداد تخمک های بالغ ولذا افزایش شانس باروری می شود. معمولا از این داروها در روند IUI استفاده می شود.
• لازم است زوجین حدودا یک هفته مانده به قاعدگی ، جهت بررسی های مقدماتی نظیر معاینه واژینال ، اسپرموگرام ، سونوگرافی و … مراجعه نمایند.
• پس از انجام سونوگرافی و بررسی رحم و تخمدا نها، داروهای تحریک تخمک گذاری جهت بیمار از روز سوم قاعدگی تجویز میشود.
• بیمار مجدداً حدود روز یازدهم الی دوازدهم قاعدگی سونوگرافی می شود و بسته به سایز تخم کها در سونوگرافی مجدداً جهت بیمار دارو تجویز میشود.
• بیمار با سونوگرافیهای پی در پی تا آنجایی کنترل می شود که سایز تخم کها به حدود 16 الی 20 میلی متر برسند.
• پس از آن برای بیمار آمپول HCG تجویز میشود.
• مناسب ترین زمان جهت انجام IUI تقریبا 34 الی 36 ساعت پس از تزریق آمپول HCG می باشد.
• صبح روز IUI مایع منی همسر بیمار درون ظروف استریل به آزمایشگاه تحویل و پس از شستشو، اسپرم های با کیفیت جدا سازی می شود. روند آماده سازی اسپرم در حدود 60 الی 120 دقیقه طول میکشد.
• پس از آن بیمار روی تخت معاینه قرار می گیرد، سپس پزشک با استفاده از کاتتر مخصوص اسپرم شستشو داده شده را از طریق دهانه رحم به داخل رحم هدایت و تزریق می کند.

◄ شانس موفقیت عمل IUI
شانس موفقیت IUI در حدود 10 الی 20 درصد است.
– خطرهای احتمالی انجام عمل IUI
ندرتاً عفونت، دردهای زیر دل شبیه درد دوران قاعدگی، چند قلوزایی و سندرم هایپراستیمولیشن (تحریک بیش از حد تخمدا نها)
– دانستنی های ضروری
1. انجام عمل IUI درد ندارد.
2. انجام عمل IUI نیاز به بیهوشی ندارد مگر در موارد خاص که بیمار همکاری لازم را نداشته باشد و یا بیمار عدم توانایی در مقاربت داشته باشد (واژینیسموس).
3. پس از انجام IUI معمولاً خونریزی وجود ندارد اما در صورت استفاده از پنس جهت دستیابی به دهانه رحم ممکن است از محل پنس خونریزی کمی به وجود آید. بعلاوه بعضی از زنان در هنگام تخمک گذاری خونریزی خفیفی دارند که نیاز به اقدام خاصی نمیباشد.
4. انجام عمل زناشویی بلافاصله بعد از انجام IUI باعث افزایش شانس بارداری می شود، اما در صورت داشتن خونریزی توصیه می شود زوجین تا 48 ساعت زناشویی نداشته باشند.
5. استفاده از داروهای مسکن مثل ایپوپروفن، مفنامیک اسید و … بعد از IUI جهت کاهش دردهای رحمی توصیه نمیشود.
6. بعد از انجام عمل IUI نیاز به دراز کشیدن نیست زیرا سوراخ دهانه رحم باز نمی ماند اما بعضی پزشکان 15 الی 20 دقیقه استراحت توصیه می کنند.
7. پس از ترخیص در صورت داشتن دردهای رحمی، می توانید در منزل استراحت کنید اما در غیراینصورت استراحت مورد نیاز نیست اما از بلند کردن اشیاء سنگین و انجام فعالیتهای ورزشی سنگین تا مشخص شدن وضعیت بارداری اجتناب کنید.
8. انجام کارهای عادی و شنا، 48 ساعت پس از انجام IUI بلامانع میباشد.
9. ممکن است پس از انجام IUI احساس کنید که اسپرم ها خارج شده اند، در صورتیکه وقتی اسپرم به داخل رحم هدایت میشود ممکن است باعث نرم کردن ترشحات دهانه رحم خروج این ترشحات شود و این تصور را در شما به وجود آورد که اسپرمها خارج شده اند.
10. داشتن حدود 3 الی 4 فولیکول بالغ، بیشترین شانس موفقیت در IUI را دارد. داشتن تعداد فولیکول بیشتر بدون افزایش موفقیت باعث افزایش شانس چند قلویی زایی خواهد شد.
11. 14 الی 17 روز پس از انجام IUI در صورت عدم قاعدگی، آزمایش خون حاملگی انجام دهید، در صورتیکه منفی باشد. یکماه بعد روز اول قاعدگی به پزشک معالج خود مراجعه کنید و در صورتیکه مثبت باشد دو هفته پس از انجام تست جهت انجام سونوگرافی به پزشک معالج خود مراجعه کنید.
12. در صورتیکه پس از انجام IUI با نظر پزشک معالج تحت درمان با ترکیبات پروژسترون بصورت آمپول، شیاف، یا قرص هستید، منتظر قاعدگی خود به خود نباشید. 17 روز بعد از انجام IUI تست خون حاملگی انجام دهید و نتیجه را به پزشک خود اطلاع دهید.( در صورت منفی بودن جواب آزمایش بایستی داروها قطع شوند تا قاعدگی حاصل شود).
13. در روز IUI نمونه اسپرم را طبق دستور کتبی پزشک، بگیرید. استفاده از کف صابون، ژل و … به دلیل خاصیت کشندگی اسپرم، توصیه نمی شود.
14. در صورتیکه نمونه اسپرم از منزل یا هتل آورده شود فاصله محل سکونت تا مرکز نبایستی بیش از 30 دقیقه باشد.

لقاح آزمایشگاهی (IVF)
در زمان تولد اولین نوزاد با استفاده از روش درمانی IVF در سال 1978 این روش درمانی امید تازه ای برای زوج های نابارور به وجود آورد. IVF یک روش درمان باروری است که در طی آن اسپرم مرد و تخمک زن در خارج از بدن در محیط آزمایشگاه در ظرف مخصوص در کنار هم گذاشته شده تا با یکدیگر لقاح پیدا کنند پس از لقاح، جنین حاصله سه روزه با لوله های باریک مخصوص به رحم زن انتقال داده میشود.
◄چه کسانی جهت انجام IVF انتخاب میشوند؟
1- زنان دارای سنین بالا 2- زنان دارای لوله های رحمی مسدود یا آسیب دیده 3- زنان دارای سابقه توبکتومی (بستن لوله ها) و خواهان باروری مجدد 4- زنان دارای آندومتریوز 5- زوجین دارای ناباروری با علت نامشخص 6- بیمارانی که IUI متعدد ناموفق داشته اند 7- در اختلالات اسپرمی شوهرمیزان موفیت عمل IVF بستگی به فاکتورهای متعددی از جمله سن زن، وضعیت تخمک و اسپرم داروهای مورد استفاده در روند تحریک تخمک گذاری، دقت آزمایشگاه جنین شناسی و متخصص زنان دارد.
میزان موفقیت IVF در حدود 35 درصد تخمین زده میشود.

◄ مراحل انجامIVF :
– مرحله تحریک تخمک گذاری :
داروهای محرک تخمک گذاری جهت به دست آوردن تخمک زیاد تر و تشکیل چندین جنین و افزایش شانس باروری تجویز می شوند. این داروها معمولاً از روز دوم قاعدگی و پس از انجام سونوگرافی و حصول اطمینان از سالم بودن رحم و تخمدان ها تجویز م یشوند. روند رشد تخمک ها با انجام سونوگرافی های پی در پی پیگیری میشود لذا ممکن است بیمار تا رسیدن به وضعیت مطلوب چندین بار با فواصل 2 الی 3 روزه تحت سونوگرافی قرار گیرد، وقتی در سونوگرافی سایز فولیکولها به 18 الی 20 میلی متر رسید، آمپول HCG جهت بلوغ نهایی تخمکها تجویز میشود. زمان تزریق آمپول HCG بسیار مهم است زیرا حدوداً 34 الی 36 ساعت پس از تزریق آن تخمک گذاری انجام می شود و لذا زمان آن بایستی طبق نظر پزشک معالج تعیین شود تا تخمک ها قبل از رها شدن جمع آوری شوند.
– جمع آوری تخمک و اسپرم :
لازم است بیمار در روز تخمک گیری ناشتا باشد. مایع منی از همسر بیمار تهیه و به آزمایشگاه تحویل داده میشود. آزمایشگاه پس از شستشو و آماده سازی نمونه آنرا به آزمایشگاه IVF تحویل میدهد. بیمار در اتاق عمل بیهوشی مختصری گرفته تا طی روند تخم کگیری احساس ناراحتی نکند. سپس تخم کها تحت دید مستقیم با دستگاه سونوگرافی توسط یک سوزن بسیار باریک گرفته میشود و درون لوله های مخصوص جمع آوری شده و به آزمایشگاه IVF تحویل داده میشوند.
– لقاح ور شد جنین در محیط آزمایشگاه :
در آزمایشگاه IVF تخم کها از مایع فولیکولی جدا شده، شستشو میشوند و درون ظرف مخصوص در محیط کشت قرار می گیرند. اسپرم های شسته شده همسر نیز که قبلاً تحویل آزمایشگاه شده در کنار این تخمکها درون ظرف قرار گرفته، سپس ظرف حاوی نمونه اسپرم و تخمک درون انکوباتور CO2 در دمای 37 درجه سانتی گراد گذاشته میشود تا به طور خود به خودی با یکدیگر لقاح پیدا کنند. صبح روز بعد در صورت لقاح برای مدت 24 الی 48 ساعت دیگر جنینها داخل انکوباتور قرار میگیرند تا به مرحله 4 الی 8 سلولی برسند.
– انتقال یا ترانسفر جنین به داخل رحم :
معمولاً جنین ها سه روز بعد از تخمک گیری به درون رحم انتقال داده میشود (در صورتیکه جنین ها بلاستوسیست باشند، انتقال پنج روز بعد خواهد بود). معمولاً در طی انتقال حدوداً 2 الی 4 جنین به داخل رحم انتقال داده میشود و مابقی جنین ها در صورت مناسب بودن با استفاده از روش ذخیره جنین به وسیله انجماد ذخیره می شوند تا در صورت عدم موفقیت در سیکل درمانی بعدی مورد استفاده قرار گیرند. ترانسفر جنین در اتاق عمل انجام میشود اما نیاز به بیهوشی ندارد. فقط بیمار روی تخت معاینه قرار گرفته و سپس جنینها با لوله های نازک مخصوص از طریق سوراخ دهان رحم، به درون رحم فرستاده میشود. این روند بدون درد بوده اما گاهی اوقات بیمار درد خفیفی را احساس می کند.
پس از ترانسفر و استراحت کوتاه مدت، بیمار به بخش بستری هدایت شده و تا چند ساعت بعد ترخیص میشود.

– عوارضIVF :
سندروم هایپراستیمولیشن (تحریک بیش از حد تخمدان ها)، ندرتاً عوارض بیهوشی، خونریزی، عفونت، آسیب به عرو ق، روده ها و مثانه حین تخمک گیری و چند قلوزایی
در صورت بروز مشکلات زیر سریعاً با پزشک معالج یا کادر درمانی تماس بگیرید:
1- لکه بینی 2- دل درد 3- تنگی نفس 4- تب بیش از 38 درجه سانتی گراد 5- وجود خون در ادرار

میکرواینجکشن(ICSI)
تکنیک میکرواینجکشن (تزریق اسپرم به داخل سیتوپلاسم تخمک) تحول عمده ای را در درمان ناباروری با علت مردانه ایجاد نمود. این تکنیک برای اولین باردر بلژیک در سال 1992 برای درمان ناباروری مردان استفاده شد و موفقیت ناشی از آن موجب گسترش استفاده از این روش گردید.در این روش جنین شناس با استفاده از میکروسکوپی با بزرگنمایی بالا قادر به تمایز اسپر مهای طبیعی از غیرطبیعی بوده و پس از بی حرکت کردن اسپرم به وسیله سوزنی بسیار نازک آن را به داخل تخمک تزریق میکند.
عمل میکرو اینجکشن در 30 الی 40 درصد موارد به علت ناباروری با علت مردانه انجام میشود.

◄ میکرواینجکشن شانس باروری را در موارد زیر افزایش می دهد:

تعداد کم اسپر مها، تحرک ضعیف اسپرمها، اسپرمها با اشکال ناهنجار زیاد، انسداد مجاری اسپرم بر که مانع آزد سازی اسپرمها می شود، وجود آنتی بادی ضد اسپرم، در موارد وازکتومی، در موارد عدم لقاح یا لقاح ضعیف با IVF و در موارد وجود اسپرم در نمونه بیوپسی از بیضه

◄ مراحل انجام ICSI

– مرحله تحریک تخمک گذاری :
داروهای محرک تخمک گذاری جهت به دست آوردن تخمک زیاد تر و تشکیل چندین جنین و افزایش شانس باروری تجویز میشوند. این داروها معمولاً از روز دوم قاعدگی و پس از انجام سونوگرافی و حصول اطمینان از سالم بودن رحم و تخمدان ها تجویز م یشوند. روند رشد تخم کها با انجام سونوگراف یهای پی در پی پیگیری می شود لذا ممکن است بیمار تا رسیدن به وضعیت مطلوب چندین بار با فواصل 2 الی 3 روزه تحت سونوگرافی قرار گیرد، وقتی در سونوگرافی سایز فولیکولها به 18 الی 20 میلی متر رسید، آمپول HCG جهت بلوغ نهایی تخمکها تجویز می شود. زمان تزریق آمپول HCG بسیار مهم است زیرا حدوداً 34 الی 36 ساعت پس از تزریق آن تخمک گذاری انجام می شود و لذا زمان آن بایستی طبق نظر پزشک معالج تعیین شود تا تخمک ها قبل از رها شدن جمع آوری شوند.

– جمع آوری تخمک :
لازم است بیمار در روز تخمک گیری ناشتا باشد. بیمار در اتاق عمل تحت بیهوشی مختصری قرار می گیرد، تا حین روند تخمک گیری احساس ناراحتی نکند. سپس تخمکها، با دید مستقیم سونوگرافی، توسط یک سوزن بسیار باریک کشیده میشوند و درون لوله های مخصوص جمع آوری شده و به آزمایشگاه IVF تحویل میشود. تخمک های جمع آوری شده توسط مجموعه ای از سلولهای گرانولوزا پوشیده شده، این سلو لها با کم کآنزیم و با عبور متوالی از پی پت شیشه ای نازک جدا میشود. تخمک های عاری از این سلول ها زیر میکروسکوپ بررسی شده و در صورت جدا شدن کامل سلو لهای گرانولوزا و بلوغ کامل تخمک ها، امکان تزریق اسپرم به داخل آن از طریق میکرواینجکشن مهیا میشود.

– جمع آوری اسپرم :
در صورتیکه همسر بیمار قادر به جم عآوری مایع منی باشد در روز تخمک گیری، مایع منی تازه همسر در آزمایشگاه شستشو شده و پس از آماده سازی به آزمایشگاه IVF جهت عمل میکرواینجکشن تحویل می شود. در روش میکرواینجکشن گاهی نمونه اسپرم با روش PESA یا FNA (با استفاده از سرنگ از بیضه با ب یحسی موضعی) یا با TESE یا بیوپسی بیضه (با نمونه برداری مستقیم از بافت بیضه تحت بیهوشی عمومی) تهیه می شود، انجام این روش توسط متخصص اورولوژی می باشد و زمان آن نیز توسط اورولوژیست تعیین میشود و در صورتیکه زودتر از روز تخمک گیری انجام شود، اسپرم ها فریز شده و در روز تخمک گیری از انجماد خارج میشود.

– لقاح و رشد جنین:
در آزمایشگاه IVF ، جنین شناس با استفاده از میکروسکوپ با بزرگنمایی بالا اسپرم را با سوزنی بسیارنازک به داخل تخمک تزریق می کند. روز بعد از تزریق، تخم کها از نظر باروری مورد ارزیابی قرار گرفته و در صورت بارور شدن تخمک، 48 ساعت دیگر نیز داخل دستگاه انکوباتور قرار داده میشوند تا به مرحله جنین 8 سلولی برسند.

– انتقال یا ترانسفر جنین به داخل رحم :
معمولاً جنینها سه روز بعد از تخمک گیری به درون رحم انتقال داده م یشود (در صورتیکه جنین ها بلاستوسیست باشند، انتقال پنج روز بعد خواهد بود). معمولاً در طی انتقال حدوداً 2 الی 4 جنین به داخل رحم انتقال داده میشود و مابقی جنینها درصورت مناسب بودن با استفاده از روش ذخیره جنین به وسیله انجماد ذخیره می شوند تا در صورت عدم موفقیت در سیکل درمانی بعدی مورد استفاده قرار گیرند. ترانسفر جنین در اتاق عمل انجام میشود اما نیاز به بیهوشی ندارد. فقط بیمار روی تخت معاینه قرار گرفته و سپس جنینها با لول ههای نازک مخصوص از طریق سوراخ دهان رحم، به درون رحم فرستاده میشود. این روند بدون درد بوده اما گاهی اوقات بیمار درد خفیفی را احساس می کند.

پس از ترانسفر و استراحت کوتاه مدت، بیمار به بخش بستری هدایت شده و تا چند ساعت بعد ترخیص میشود.

◄عوارضICSI :

سندروم هایپراستیمولیشن (تحریک بیش از حد تخمدان ها)، ندرتاً عوارض بیهوشی، خونریزی، عفونت، آسیب به عرو ق، روده ها و مثانه حین تخمک گیری و چند قلوزایی

در صورت بروز مشکلات زیر سریعاً با پزشک معالج یا کادر درمانی تماس بگیرید:

1-لکه بینی 2- دل درد 3- تنگی نفس 4- تب بیش از 38 درجه سانتی گراد 5- وجود خون در ادرار

انتقال جنین به لوله های رحمیZIFT
در طی عمل ZIFT تخمک های لقاح یافته با عمل لاپاراسکوپی به درون لوله های رحمی منتقل میشود. تخمک لقاح یافته سپس به درون رحم مهاجرت کرده و جایگزین می شود.
◄ مزیت عملZIFT :
در عمل ZIFT جنین این شانس را دارد که به طور خود به خود مسیر لوله رحمی به درون رحم را طی کرده و جایگزین شود و این روند به حاملگی طبیعی شباهت بیشتری دارد.
◄ معایب عملZIFT :
عمل ZIFT یک عمل تهاجمی محسوب می شود و نیاز به انجام دو عمل جراحی و دوبار استفاده ازداروهای بیهوشی است، یک بار در روز تخمکگیری و یک بار در روز
انتقال جنین به لوله ها شانس چند قلوزایی با عمل ZIFT در حدود 35 درصد میباشد. این شانس متعاقب ZIFT + ICSI زیادترمیباشد.
◄ چه کسانی برای انجام ZIFT مناسب هستند؟
زنان با مشکلات تخمک گذاری کسانی که حداقل یک لوله رحمی سالم دارند. IUI های مکرر ناموفق مواردی که انسداد دهانه رحم وجود دارد و به راحتی انتقال جنین
از راه دهانه رحم میسر نمی باشد.
◄ چه کسانی برای انجام ZIFT مناسب نیستند؟
1- زنانی که لوله های رحمی مسدود یا آسیب دیده دارند.
2- در مواردی که ریسک سندرم ها هایپراستیاماشن وجود دارد.
3- در عفونت های رحمی (PID)
4- در جراحیهای شکمی و وجود اسکار و چسبندگی
◄ مراحل انجام ZIFT:
– مرحله تحریک تخمک گذاری :
داروهای محرک تخمک گذاری جهت به دست آوردن تخمک زیاد تر و تشکیل چندین جنین و افزایش شانس باروری تجویز می شوند. این داروها معمولاً از روز دوم قاعدگی و پس از انجام سونوگرافی و حصول اطمینان از سالم بودن رحم و تخمدا نها تجویز میشوند. روند رشد تخمک ها با انجام سونوگراف یهای پی در پی پیگیری میشود لذا ممکن است بیمار تا رسیدن به وضعیت مطلوب چندین بار با فواصل 2 الی 3 روزه تحت سونوگرافی قرار گیرد، وقتی در سونوگرافی سایز فولیکولها به 18 الی 20 میلی متر رسید، آمپول HCG جهت بلوغ نهایی تخمکها تجویز میشود. زمان تزریق آمپول HCG بسیار مهم است زیرا حدوداً 34 الی 36 ساعت پس از تزریق آن تخمک گذاری انجام می شود و لذا زمان آن بایستی طبق نظر پزشک معالج تعیین شود تا تخمک ها قبل از رها شدن جمع آوری شوند.
– مرحله جمع آوری تخمک و اسپرم :
لازم است بیمار در روز تخمک گیری ناشتا باشد. مایع منی از همسر بیمار تهیه و به آزمایشگاه تحویل داده میشود. آزمایشگاه پس از شستشو و آماده سازی نمونه آنرا به آزمایشگاه IVF تحویل میدهد. بیمار در اتاق عمل بیهوشی مختصری گرفته تا طی روند تخمک گیری احساس ناراحتی نکند. سپس تخمکها تحت دید مستقیم با دستگاه سونوگرافی توسط یک سوزن بسیار باریک گرفته میشود و درون لوله های مخصوص جمع آوری شده و به آزمایشگاه IVF تحویل داده میشوند.
– لقاح ور شد جنین در محیط آزمایشگاه :
در آزمایشگاه IVF تخمکها از مایع فولیکولی جدا شده، شستشو میشوند و درون ظرف مخصوص در محیط کشت قرار می گیرند. اسپرم های شسته شده همسر نیز که قبلاً تحویل آزمایشگاه شده در کنار این تخمکها درون ظرف قرار گرفته، سپس ظرف حاوی نمونه اسپرم و تخمک درون انکوباتور CO2 در دمای 37 درجه سانتی گراد گذاشته میشود تا به طور خود به خودی با یکدیگر لقاح پیدا کنند. صبح روز بعد در صورت لقاح برای مدت 24 الی 48 ساعت دیگر جنینها داخل انکوباتور قرار میگیرند تا به مرحله 4 الی 8 سلولی برسند. در صورتی که بیمار کاندید عمل ZIFT باشد صبح روز بعد تخمک گیری با آزمایشگاه مرکز تماس گرفته و در مورد لقاح تخمک های خود اطمینان حاصل می کند. در صورتیکه از نظر جنین شناس و پزشک معالج متخصص زنان منعی وجود نداشته باشد و تخمک لقاح یافته موجود باشد، بیمار با همسرش ناشتا مراجعه می کند. پس از طی مراحل پذیرش، بیمار به اتاق عمل فرستاده شده تحت بیهوشی قرار گرفته و طی عمل لاپاراسکوپی، جنین ها با کاتتر مخصوص وارد لوله های رحمی میشوند.

جنین اهدایی
شایع ترین علل استفاده از جنین های اهدایی، آزواسپرمی آقایان (نداشتن اسپرم) می باشد. از علل شایع دیگر، اختلالات ژنتیکی یا کروموزومی خاص است.